سیری در تطور رویکردهای الهیاتی گوناگون نسبت به اصطلاح شناسی مفاهیم تثلیثی در مسیحیت

تعلیم «تثلیث» را با اندکی تسامح می توان، مهم ترین تعلیم در الهیات مسیحی به شمار آورد. شکل گیری مناقشات فراوان در باب تثلیث از آغاز مسیحیت، تشکیل شوراهای کلیسایی متعدد، نشو و نمای جریان موسوم به بدعت گذار در مقابل کلیسای رسمی و تدوین یک اصطلا ح نامۀ تثلیثی بسیار غنی گواهی است بر صحت این مدعا. در مقالۀ حاضر تلاش می شود تا نحوۀ تطور رویکردهای الهیاتی اتخاذشده نسبت به اصطلاح شناسی تعلیم مذکور و تعالیم وابسته به آن تبیین گردد و در این جهت به مباحث و اصطلاحات متداول در بافت الهیاتی پروتستانی بیش از مباحث موجود در الهیات کاتولیک رومی پرداخته می شود. چرایی اطلاق نام های گوناگون بر اقانیم ثلاثه و بیان تأثیرات ناشی از نزاع میان مؤمنان فریور (راست کیش) و بدعت گذاران بر اصطلاح شناسی تثلیثی، بحث در باب نِسَب موجود در ذات واحد خدای سه گانه، اشاره به اهم مباحث مطرح در دوره های مهم در این باب و اصطلاحات الهیاتی مختص به هریک از آنها مهم ترین موضوعات این پژوهش به شمار می روند.